Luide schreeuw om ketencommunicatie op stille zaterdag

We schreven het begin vorige week al: er komt een tweede golf. Had ik het toen vooral over de verontwaardiging van buiten de zorg, dit weekend werd de golf vanuit de zorg zelf ten volste merkbaar: een schreeuw om aandacht en compassie vanuit de andere delen van de zorg. Ketencommunicatie is misschien je nieuwe focus als bestuurder en communicatieadviseur.

De focus in de media, op de socials en op straat lag de afgelopen weken op de acute situatie. Spoedeisende hulp en intensive care’s kregen volop de aandacht. Daar werd de strijd geleverd tussen leven en dood. We applaudisseerden voor de zorghelden, brachten eten, stuurden kaartjes, etc. De inzet werd uitgebreid gewaardeerd. Terecht, natuurlijk wordt er groots werk verricht in de ziekenhuizen.

Tegelijkertijd was ‘t in andere delen van onze gezondheidszorg ‘verdacht’ stil. Een haast stille ramp voltrok zich onderwijl in de ouderenzorg. Ouderen werden ziek, erg ziek, en verpleegkundigen en verzorgenden moesten vol aan de bak. Zonen en dochters mochten niet meer langskomen om te ondersteunen. Achter de gesloten deuren waarde het coronavirus rond. Vorige week werd de roep vanuit de verpleeghuizen al luider: Wij zijn er ook nog! Natuurlijk, er werden bij de verpleeghuizen ook bloemen gebracht, maar de behoefte om positieve aandacht was groter. Bijna alsof het afgesproken was, kwam op stille zaterdag het volle geluid vanuit de ouderenzorg. Bestuurders als Aline Poolen, Lia de Jongh, Jacqueline Joppe en Birgitta Weimar klommen in de pen, Nieuwsuur kwam met een reportage en een nieuw herverdelingsbeleid werd gedefinieerd.

Bestuurder Erik Booden van LangeLand Ziekenhuis maakte het nog maar even duidelijker: “Ik roep op tot meer positieve aandacht, steun en waardering voor de verzorgings- en verpleeghuizen.”

Je zou het zelfs nog sterker kunnen zeggen. Door ouderen in de thuiszorg en in de verpleeghuizen te houden, is de druk op de ziekenhuizen minder groot. De verzorgenden zorgen er mede voor dat de ziekenhuizen het aankunnen en volhouden. Noem het in beleidstermen Ketenzorg of Zorg op de juiste plek. Belangrijker is misschien wel dat onder meer bestuurders in ziekenhuizen open de waardering voor andere collega’s benoemen.

En hou ‘t niet alleen bij de ouderenzorg. De tweede golf gaat ook duidelijk maken dat ouders uitgebreid bijdragen door hun zorg-intensieve kinderen (weer) thuis proberen te ondersteunen. En er mag aandacht zijn voor zorgverleners, die zich vrijwillig laten opsluiten bij hun cliënten.

Zo zijn er nog vele andere delen van de zorg te benoemen. Mijn gedachte is, laten we de (crisis)communicatie wat breder maken: ketencommunicatie en ketenwaardering is de volgende stap voor communicatieadviseurs om aan hun bestuurders duidelijk te maken. Een gedachte om deze paasdagen stil bij te staan.